Opgaves geopend voor het JSC-kamp 2024!!!

Dag allemaal!

Ook dit jaar zijn we weer vroeg begonnen met de voorbereidingen van het aanstaande kamp. De eerste aanmeldingen stromen al binnen!!!

Wij gaan er weer alles aan doen om er een geweldig kamp van te maken en de kinderen een onvergetelijke week te laten beleven.

De opgaves zijn geopend dus wacht niet te lang!!

Opgeven is mogelijk tot 1 augustus 2024. :)

Met vriendelijke groet,

JSC-Kampleiding 2024

Kampleiding 2023!!

Kampleiding 2023

Een foto van de huidige JSC kampleiding, in acties tijdens het paintballen.

Van boven naar onder, links naar rechts:

 

Tijs Holtkuile, 24 jaar, werkzaam op de boerderij en als adviseur bedrijfsontwikkeling milieu (agrarisch).

Alex van Rossum, 23 jaar, student technische bedrijfskunde aan Windesheim Zwolle

Yoeri Booijink, 26 jaar, werkzaam als melkveehouder en Consultant OneHealth bij CIRAD/FAO

Julian Boerdam, 20 jaar, werkzaam als ZZP’er in de horeca en en de metaalbewerking.

Maik ten Have, 20 jaar, werkzaam als mechanisch monteur bij Veldkamp

Guus Booijink, 17 jaar, student vakexpert veehouderij Landstede

Mette Koggel, 20 jaar, student Finance and Control

Elisa Wilbrink, 23 jaar, werkzaam bij de Feestfabriek (organisatie Zwarte Cross)

Lynet Beltman, 25 jaar, werkzaam als Wmo coach bij de gemeente Deventer

Yvet Groten, 20 jaar, werkzaam als specialistisch ondersteuner bij Zozijn

Marloes Verwaijen, 24 jaar, werkzaam als verpleegkundige binnen de I-flex in het Isala ziekenhuis in Zwolle

Nina Wippert, 21 jaar, werkzaam als verpleegkundige in het Deventer Ziekenhuis

Milou Broekhof, 24 jaar, werkzaam als transitie manager bij OQ Value

Jur Schuurman, 20 jaar, werkzaam bij Chris Hekking grond en straatwerk op de mobiele kraan

 

Helaas niet aanwezig op deze foto maar wel drie toppers:

Lynn Doorn, 17 jaar, student 6 VWO

Jens Broekhof, 20 jaar, student sport en bewegen

Tim Tuïnk, 26 jaar, werkzaam als Energy Consultant @Enerzien

 

 

KAMP 2023: OPGAVEN GEOPEND!

Jaja beste mensen, de voorbereidingen zijn weer begonnen. Met een aantal indrukwekkende versterkingen aan het leidersfront worden de eerste ideëen al weer uitgewerkt om er een fantastisch kamp van te maken; Het spel is weer op de wagen!

Graag zien we jullie dit jaar meegaan op kamp! Om je op te geven kun je naar de opgavepagina gaan.

Dus vraag al je vrienden en vriendinnen en dan zien we jullie allemaal op JSC-KAMP ’23!

Kamp 2022

Maandag 22 augustus
Om 7.45u verzamelde de 14-koppige leiding zich bij het Horsthuis. Ben Bouwhuis had de deur gelukkig voor ons open gedaan en voor de koffie gezorgd. Alle leiding die op dit moment aanwezig waren, waren erg enthousiast en zaten als (nu nog) vol energie voor een mooi kamp. Rond 09.00 uur kwamen de kiddo’s aan, allen volledig gekleed in het oranje. Het thema van de dag was namelijk Koning en Koninginnendag. Nadat de koning en koningin, de prinsessen en hun gehele hofhouding de kinderen vrolijk hadden begroet was het tijd om afscheid te nemen van de ouders en kon de hele meute richting Lemele vertrekken. NB: Helaas konden de “echte” Oranjes dit jaar de aftrap van het kamp niet in hun agenda meenemen, dus werden de rollen (niet onaardig, al zeggen we het zelf) vertolkt door de kampleiding zelf.
Na een korte rit, waarbij iedereen in één keer goed reed, kwamen we aan op Erve Aaftink in Lemele. Normaal zou het overbodig zijn te noemen dat iedereen in één keer goed reed, wil het niet dat dit de afgelopen jaren nooit gebeurd is, met name de leiding zelf heeft hier nog wel eens problemen mee. Onze eigen Alex (29 jaren jong), sinds pas ook in het bezit van het roze papiertje mocht nog niet als chauffeur op pad, dus de kans is ook groot dat dit jaar hierin uniek is.

Opgetogen door het tot nu toe feilloos verlopen kamp was de sfeer bijzonder feestelijk. De spullen werden dan ook met bijzonder veel lawaai uitgepakt. Nadat de rijdende ouders ons nogmaals veel succes wensten om deze losgeslagen groep kinderen een week lang in toom te houden, kon het kamp dan echt beginnen. Om toch te proberen een beetje regelmaat aan te brengen openen we altijd met het uitleggen van de kampregels, die gelukkig altijd direct en volledig door de kinderen opgevolgd worden. Nadat deze formaliteiten erop zaten, stonden de eerste ochtendspellen op het programma. Zoals hoort bij een koningsdag konden oud-hollandse spelletjes hierbij niet ontbreken, maar als je deze op de JSC-manier wilt spelen ben je daar wel een serieuze voorbereiding voor nodig.. Met veel onderlinge onderhandeling werden met pijn en moeite werden 6 groepen gevormd, werden koninklijke namen hiervoor bedacht, werden er ganzen gemaakt en werd er aan de teamspirit gewerkt. Mette kwam er op dit moment ook achter dat ze als leiding mee was en niet als kind, maar hier moesten we haar gedurende het kamp nog behoorlijk vaak aan herinneren.
Na dit harde werken was het tijd om even bij te tanken in de vorm van een goede lunch. Nadat alle 15 coupletten van het Wilhelmus beluisterd waren, hoopten we dat het langzaam aan wat rustiger zou worden. Dit bleek een inschattingsfout te zijn, het oud-hollandse eten blijkt zoveel energie te geven dat het leek of er een stel beesten over het veld aan het razen waren, én de kinderen waren ook niet bepaald rustig. Gelukkig hebben we altijd een overvol programma waarin deze energie goed van pas komt… De standaard regel bij het organiseren van zo’n kamp is dan ook dat je af en toe een beetje geluk moet hebben om een hele leuke dag te krijgen. Op dat maandag bleek dat maar weer eens doordat we uiterst geluk hadden dat de ganzen, die we ’s ochtends gemaakt hadden perfect van pas kwamen in het levende ganzenbord dat we ’s middag wilden spelen. Tijdens dit levende ganzenbord kwamen de klassiekers allemaal voorbij en bleek dat we dit jaar een zeer getalenteerde groep van de ouders hadden meegekregen. Ondanks dat het lekker warm was, won het enthousiasme het van de hitte.
Het diner werd dit maal verzorgd door Lynet, Mette en Tim. Gelukkig waren zij zo slim om de kinderen tijdens het vrij spelen voor de middagspellen te laten helpen met het schillen van de aardappels. Velen wilden hun steentje bijdragen, helaas werd er slechts één van de vier zakken aardappelen geschilt en kon de leiding de rest zelf alsnog doen. Maar: wie het kleine niet eert, is het grote nier weerd, dus we waren erg blij. Logistiek liep het koken voortreffelijk. De soep was goed op smaak, evenals de gehaktballen. De kinderen hadden rond half zes dan ook grote trek dus hoog tijd om aan het diner te gaan. Vooraf natuurlijk een moment van stilte. Naast een moment van bezinning is dit overigens voor de leiding ook vaak het moment waarop bepaald wordt welke tafel zich het meest net gedraagd en welke tafel het eerst mag opscheppen (niet doorvertellen aan de kinderen, zij lijken zich dit niet te realiseren 😉).
Het eten ging erin als koek, hierbij maken we natuurlijk de opmerking dat het eten niet daadwerkelijk uit koek bestond, daar hoef je immers geen aardappelen voor te schillen. Echter verliep de schoonmaak dienst wat minder voortreffelijk. Hoe we dit hebben aangepakt volgt later. Enfin, uiteindelijk zette de leiding dan maar hun beste beentje voor en kregen we de borden, pannen en keuken weer helemaal spik en span.
Tijd voor een kleine speelsessie voor de boerderij, waarna het avondprogramma mocht beginnen. Een heuze oranje-dag kan natuurlijk niet misstaan zonder een echt potje ‘Ik hou van Holland’. Presentatrice Linda de Mol (Tim) had niet twee, maar zelfs vier team opgetrommeld om de kids van hun grootste kennis over Nederland te bevragen. Met name de vertolking van meneer Cheung, door onze eigen Alex (27 jaar) was een favoriet onder de kinderen. Vele vragen werden goed beantwoord, echter was er één vraag duidelijk niet te beantwoorden door alle teams. Hoewel we in dit monoloog niet in zullen gaan op politiek voorkeuren, noch geloofsovertuiginging zitten de kinderen in Broekland nog steeds op een katholieke school. Waarom in godsnaam (of Jezusnaam), kan niemand meer beantwoorden wat we tijdens Kerstmis gedenken? En nee, het antwoord is niet: “onze kerstvakantie!” (dit was serieus een van de antwoorden inderdaad, maar dat kunnen we ze ook niet helemaal kwalijk nemen aangezien een van de leiders het ook fout had, we zeggen niet wie maar diegene had de letter i in de voor of achternaam ).
Uiteindelijk bleek er ietwat gesjoemeld met de puntentelling en vond het verliezende team de jury corrupt. Hebben ze wel een punt, maar we leren de kinderen graag dat meedoen belangrijker is dan winnen. Klachten kunnen gestuurd worden naar het adres van Yoeri. Het avondprogramma liep wat uit. Sorry ouders dat we jullie kinderen niet al om 2200u naar bed hebben gestuurd. Het werd 2210u. Wat maakt het overigens ook uit als ze de hele verdere nacht toch niet slapen…
Dinsdag 23 augustus
Een korte nacht voor zowel de kinderen als de leiding. Wat een bak energie hebben die kinderen toch. En hoe weinig hebben wij daar als leiding nog maar van op dag 2. Enfin, we gaan er weer met de volle 40% tegenaan. Dinsdag stond in het teken van ‘De Alleskunner’. De winnaar van de dag was volgens sommige leiders tijdens deze aankondiging al lang bekend (o.a. Marloes, Elisa, Jur, Mick, Julian, Tijs & Nina dachten dat dit alleen op hen kon slaan).
Tijdens deze dag was het weer lekker warm. De ochtend was aangenaam, qua temperatuur wel te verstaan. Het slaapgebrek bij de leiding was dusdanig dat de potten koffie er doorheen vlogen. “Gelukkig” heeft Emmy een aparte manier van koffiezetten, dit hielp wel en we kwamen de ochtend goed door. De spellen waren deze ochtend weer mooi ingewikkeld, zodat we de kinderen ook stimuleren goed na te denken hoe ze het spel het beste kunnen spelen. Tegen de tijd dat iedereen alle regels en tactieken doorhad was het tijd voor de lunch. De lunch werd snel verorberd zodat we door konden met de middagspellen. Niemand minder dan onze eigen Mighty Maikel “Maik” Ten Have hervormde de manier van afwassen. Maik stond al wel bekend als een behoorlijke rauwe distel die de hele dag voornamelijk aan de praat was, maar hier liet hij ook een nuttige kant van zichzelf zien. Onder een behoorlijke beuker van een plaat (van jawel, Joël Beukers) werd het afwasritueel omgeturnd tot een waar spektakel. Later in de week had dit het nadeel dat iedereen wel heel graag “strafcorvee” wilde krijgen.
Tijdens de middagspelen werd het tropenrooster nogmaals ingeschakeld en het zwembad moest verkoeling bieden. Na de lunch direct een grote insmeersessie. Aangezien door dit tropenrooster de spellen dusdanig werden aangepast, werd hier door de leiding ook gretig gebruik van gemaakt. Maik zag zijn kans schoon en dibste het zwembad om dit te combineren met zijn stormbaan. Weinig stormbaan, veel zwemmen en spelen. Niet geheel verrassend was het spel van Maik buitengewoon populair en bleek het dat het gehele kamp dus wel echt in één zwembad past. Uiteindelijk werd de puntentelling van de stormbaan uit de dikke duim van ons Maik gezogen. Geef hem eens ongelijk.
Wie de Alleskunner is geworden weten we niet meer. Maar meedoen is belangrijker dan winnen, dus iedereen heeft gewonnen. Traditiegetrouw is de dinsdag een heerlijk rustige dag. De kinderen zijn moe en de leiding stiekem ook. Rond de klok van tweeën werd het heerlijk rustig in Lemele en kon iedereen naar zijn bedje toe. Helaas voor sommigen gebeurde dat niet en was de woensdagochtend een zware.
Woensdag 24 augustus
De woensdagochtend is evenals de dinsdagavond ook een traditionele (wat niet eigenlijk?). Deze ochtend is de enige ochtend waarop alle kinderen moeten worden wakker gemaakt voor het ontbijt. De overige ochtenden zijn ze al wakker of hebben ze überhaupt niet geslapen. Echter gebeurde er dit jaar iets frapants want de leiding moest niet alleen de kinderen wakker maken met een leuk ochtend deuntje. Nee, dit keer moest een groot deel van de mannelijke leiding ook worden wakker gemaakt want zij hadden hun wekkertje niet gezet. Hierin moet er dan ook direct een compliment gegeven worden naar onze vrouwelijke leidsters, wat zouden we zonder ze moeten…
Fris en fruitig zat iedereen na een relatief lange nacht weer aan het ontbijt. U raadt het al, opnieuw mooi weer voorspeld. De zwembroek mocht gelijk aan, want de woensdag in Lemele staat altijd in het teken van het gebruik van het zwembad (niet dat dit de overige dagen niet zo was, maar goed…). Het thema van de woensdag was “Wie is de beste TV-ster?”.
De dag werd afgetrapt met een Praatjesmakers-sessie onder leiding van de enige echte Sjoerd van Gelder. Een aantal kinderen en leiders mochten op een stoel komen zeggen en moesten de leugendetector door zien te komen. Roddels werden ontkracht, leugens werden verteld (maar ook gedetecteerd) en avances van de kinderen en de leiding kwamen aan het licht. We zijn weer een stukje wijzer geworden.
Na de lunch moesten de kinderen heuze legercommandanten worden en werd de spelshow “Kamp van Koningsbrugge nagebootst”. Hierom hebben we het verdere verloop van de woensdag voor de verandering achterwege gelaten. Door het weer leek het hier ook echt een beetje op, het idee om de kinderen zelf een route te laten zoeken werd aan de kant geschoven, de route werd verkort en er werd veel gedronken en ingesmeerd tussen de spellen door. Het doorzettingsvermogen van de kinderen was bewonderenswaardig en de beloning van het genieten in het zwembad was dan ook dik verdiend. Uiteindelijk is het goed om te weten dat de kinderen ondanks het weer nog steeds fanatiek en enthousiast waren, wat ze nog meer dan we bedacht hadden tot echte winnaars van ons “kamp van Koningsbrugge” maakte. Na deze zware middag, die uiteindelijk in het zwembad weer de nodige chaos opleverde, smaakte de patat weer geweldig en waren we klaar voor de disco. De disco was warm, maar wel heel gezellig en de danspasjes vloeiden weer rijkelijk. De Al Budy Shoe voor beste danser(es) is uitgereikt aan: …. Tot in de late uurtjes (lees: 2300u) is de disco doorgegaan totdat de kinderen uitgedanst waren. Hierna hebben ze op hun kamers de boel nog één keer lopen verstieren totdat de zon op kwam. In de nacht was het plan zoals altijd van de kinderen om niet te slapen, dit gaf ze traditiegetrouw de gelegenheid om het JSC-dagboek weer aan te vullen met alles wat ze op het hart lag en alle, niet-bepaald geheime, geheimen.

Donderdag 25 augustus
“Ze zeggen dat er maar 24 uur in een dag zitten, maar dat is voor al die andere mensen… Een echte grote speler weet er altijd wel eentje extra te vinden. Je bepaald zelf hoe lang de dag duurt.” Deze quote galmde al meerdere malen gedurende het kamp, maar was nooit minder waar dan op de donderdag ochtend..
Opnieuw was de mannelijke leiding door hun wekker heengeslapen, maar gelukkig moesten de kinderen ook wakker gemaakt moeten worden dus werden de mannen daar ook niet van ontzien. Donderdag stond in het teken van de nieuwe leiding. De leus van de dag was dan ook: “Wie is er better, Julian vs. Maik en Mette(r)?”.
De teams werden in tweeën opgedeeld. Team één was team Julian, en team twee was team Maik en Mette. Ook de leiders werden verdeeld in deze teams, en geheel onverwacht bleek dat onze leiders zelf ook behoorlijk fanatiek zijn, zelfs op donderdag…. Sommige zijn zelfs niet te beroerd om als het hen uitkomt een beetje vals te spelen. Nu willen we niemand aankijken, maar vaak zijn het de oudgedienden (Lynet, Milou & Mick) die hierbij betrokken zijn (Ohja en Tijs, vooral Tijs, die heeft eigenlijk de hele week lopen stieren). In drie spellen werd bepaald wie de beste nieuwe leider van 2022 was. Spel 1: “Ter land, ter zee, ten Have” (naar de gelijknamige nieuwe leider Maik ten Have). Spel 2: “Annemaria Kiekeboerdam” (naar de gelijknamige nieuwe leider Julian Boerdam) en spel 3: “Wie doet er met(te)?” (naar de gelijknamige nieuwe leider Mette Koggel). Dit creatieve meesterwerk werd natuurlijk gewonnen door team Maik en Mette (waarschijnlijk vanwege het numerieke voordeel, Julian gaat namelijk naar de sportschool en is erg sterk).
Verder werden vandaag de spullen ingepakt om terug te keren naar Broekland. Aangeizen het erg warm was en de route naar het bos nog zo’n 1.5km was, werd het traditionele Levend Stratego overgeslagen. Een strategische meesterzet van de leiding, want het blijkt dat stoelendans het lievelingsspel ooit is van zowel de kinderen en de leiding. Wie er won weten we ook niet meer, maar dat doet er ook niet toe.
De ouders druppelden binnen op de boerderij in Lemele. De kinderen werden opgehaald maar voordat we allemaal vertrokken werden de gevonden voorwerken nog eens getoond in het bijzijn van de ouders, blijkt toch beter te werken. Uiteindelijk bleek dat de helft van de spullen van een van de leiders was (we noemen geen namen, Jur).
We kijken allemaal terug op een fan-tas-tisch kamp. Het blijkt dat de leiding het net zo leuk vindt als de kinderen waardoor bijna iedereen nog een jaartje meegaat. Toch zwaaien er een aantal toppers met groot verdriet af. We willen Emmy Booijink en Mick Strijdveen bedanken voor al hun jaren tomeloze inzet. Wij én de kinderen gaan jullie missen!
Gelukkig konden we dit verdriet gezamenlijk verwerken tijdens de donderdagavond van Stoppelhaene. De titel Stugge Hark is dit jaar uitgedeeld aan Tim en Jur, die akelig lang zijn blijven hangen in Raalte. Een laatste bedankje aan de ouders voor hun vertrouwen en hulp tijdens het zoveelste JSC-kamp. Zonder jullie was dit niet mogelijk en hopelijk tot volgend jaar!

Opgaves JSC-kamp 2022 geopend

Beste mensen,

Aankomende zomer is het weer zo ver, kamp 2022! Nu de toekomst er weer helemaal top uitziet hebben wij, de allerleukste vrijwilligers/leiding van de Jeugd Sport Commissie Broekland (en Jelle en Maik), erg veel zin om samen met de kiddo’s van groep 4 t/m 8 een leuke week kamp te organiseren! De beste leiding is weer bezig met het opstellen van een top programma vol met activiteiten die tot in de jaren in het geheugen gegrift zullen blijven staan. Ook voor de ouders, niet getreurd, dit betekent voor jullie een welverdiend weekje ontspanning.

Het aanmeldformulier is, net als de samenleving, wederom geopend!

Tot Kamp!

Goedendag even, wat een kinderen…

Maandag:
Ja hooooor! Geen pandemie zal er voor zorgen dat het jaarlijkse JSC kamp niet door zal gaan. Sterker nog, per abuis kwamen wij erachter dan we maar liefst 71 aanmeldingen hadden. U leest het goed, 71 aanmeldingen! Hier alvast een leuk feitje van de JSC kampleiding vergaderingen: elk jaar wordt er geschat hoeveel kinderen er mee gaan op kamp. Gewoon voor de lol. De winnaar van deze schatting doet er verder ook niet toe (maar het was Tim), met een schatting van 55 kinderen. Dit betekent inderdaad dat de overige kampleiding van minder dan 55 kinderen uit was gegaan. U begrijpt het wel, de druk voor een goed georganiseerd kamp was enorm.
De voorbereidingen verliepen zoals verwacht en het kamp was praktisch per minuut uit gedacht. Zo ook de spectaculaire openingsceremonie, waar kosten nog moeite gespaard waren voor een goed onthaal van de kinderen en de ouders. Helaas ging dit niet door vanwege regen. Na de buien die omstreeds negen uur in de ochtend vielen, werd er besloten direct te vertrekken naar Hellendoorn. Hier klaarde het gelukkig snel op en het kamp kon beginnen.
De maandag verliep zoals verwacht. Hyperactieve kinderen, een nog weinig vermoeide leiding (behalve onze nieuwelingen Jur en Nina) en leuke spelletjes. Uiteindelijk naderde de avond en waarschuwden de kinderen die vorige jaar ook mee waren, de overige kinderen voor de vreselijke kookkunsten van Milou. Milou had vorig jaar inderdaad een ietwat aparte manier van macaroni koken. Maar na het avondmaal had Milou haar gram gehaald. Geen klagende kinderen, maar wel goed gevulde buikjes.
Het avondprogramma verliep verder met een interessante sportquiz (oja het thema van de maandag was: Sportzomer). Het bleek dat inderdaad Tim 7500km op de fiets had gemaakt in 2021, ook bleek het dat Sjoerd een nieuwe racefiets had aangeschaft. Na de quiz mochten de kinderen nog even spelen, maar al gauw bleek dat ze maar één ding wilden. Naar boven. Niet om te slapen, maar om te ouwehoeren. En zo geschiedde, de hele nacht… Niemand, maar dan ook niemand had een geode nachtrust, behalve Jur. Jur was nog moe van de week voorafgaand aan het kamp. Jur is inderdaad nieuw en onwetend. Onwetend van de slopende week die hem nog in het verschiet lag. Maar aangezien Jur zo moe was, bleek het dat hij de enige was die wel in slaap viel. De ochtend erna bleek dat er meerdere loze voorwerpen naar Jur zijn hoofd zijn geslingerd, hij een aantal keer op zijn buik is gerold en dat Alex zelfs vertrokken is naar de woonkamer om daar maar te gaan slapen. Jur blijkt een snurker, Helledoorn (een boomrijke omgeving) heeft volgens de mannelijke helft van de leiding geen bomen meer over. Man man man….
Dinsdag
Jur heeft lekker geslapen. De rest? Nee, de rest niet. Zo ook de kinderen niet, want die hebben helemaal niet geslapen volgens ons. De jaarlijkse opstartproblemen waren ook dit jaar geen uitzondering. Maar na het ontbijt kwam iedereen weeer goed op gang. Het thema van de dag was: Cowboys en Indianen. En bandieten ofzo. De rest van de leiding snapte het ook niet helemaal. Op de dinsdag werd er een vossenjacht gespeeld in het bos. De leiding verstopte zich en de kinderen moesten alle leiders zien te vinden. De kinderen bleken niet allemaal even scherp tijdens de vossenjacht, enkele leiders werden op centimeters gepasseerd, maar niet gezien door onze vermoeide bandieten. Sjoerd lag verstopt, naast Jelle, onder een legernet.
Verder had de leiding besproken dat er wegens het toenemende aantal aanmeldingen, en de kans op escalatie er harder opgetreden moest worden. De vervelende kinderen (die we inmiddels maar al te goed kennen) kregen extra corveetaken. De leiding bleek zichzelf er geliefd te hebben gemaakt met deze maatregel, zo erg zelfs dat 2 dames geheel vrijwillig kozen om een aantal auto’s van de leiding te wassen. Deze regel is goed getest dit jaar en kan behouden worden. Verder mocht Jur pas als laatst naar bed zodat iedereen in diepe slaap lag, helaas werkte dit niet.
Woensdag
Tijdens het “wereldkampioenschap onvoorziene omstandigheden” was het door de leiding niet voorzien dat de omstandigheden – die uiteindelijk zouden leiden tot het vaststellen van de regels waarmee bepaald werd wie “wereldkampioen onvoorziene omstandigheden” zou worden – ertoe zouden leiden dat er zich nog meer onvoorziene omstandigheden voordeden. Daardoor liep het uit tot een enorme chaos, die verrassend genoeg, dan wel weer voorzien was door de leiding. U leest het goed, het thema luidde: “random”. De hele dag zou random bepaald worden, zo random zelfs dat het avondeten in de middag gegeten werd en dat de snacks en het toetje wel ’s avonds gegeten werden.
Oud- gediende Sil kwam langs om gedag te zeggen, iets wat een enthousiasme te weeg bracht waardoor het veld veranderde in een slagveld met groene zeep, stro en natuurlijk veel meel. De kinderen én de leiding zaten onder de troep. Gelukkig staat de woensdag ook wel bekend als de dag waarop iedereen mag douchen. Dat was wel zo gelukkig voorafgaand aan de disco.
Iedereen was gedoucht en de vrouwen werden opgemaakt alvorens een nieuw onderdeel aan de woensdag werd toegevoegd. Een heuze dating carroussel stond gepland, bij kaarslicht nog wel. Een romantische setting werd gecreëerd, die uiteindelijke de disco inluidde. Tijdens de disco vond de apotheose van het kamp plaats, waarbij de “al-bundy shoe” op het spel kwam te staan in een heuze dancebattle. Er bleken uiteindelijk twee mannen geschikt tot het winnen van de schoen. In de ene hoek stond Jur “motorzaag” Schuurman en in de andere hoek stond Stijn de Haan. Move na move werd gemaakt, maar uiteindelijk bleek de zeer uitgerustte Jur “motorzaag” Schuurman de minste van de twee. Stijn de Haan won de dancebattle en zo de “al-bundy shoe 2021”.
Donderdag:
Een figuurlijke kater viel de kinderen op de donderdag zwaar. Het kamp zat er alweer bijna op. Daarbij moesten ze allen hun spullen pakken en de kamers uitmesten, wat nooit als erg prettig wordt ervaren. Maar gelukkig was er een extra verrassing bij het ontbijt: pannekoeken! Als een kind zo blij, letterlijk. En daarna natuurlijk nog een heuze afsluiter van het kamp, namelijk levend stratego.
Zoals het kamp begon eindigde het ook, in regen. Dit zorgde er gelukkig wel voor dat het inpakken snel ging. Rond de klok van 3 kwamen we terug bij het Horsthuis waar de kinderen blij waren dat ze weer naar papa en mama konden (ja, ze hebben jullie echt wel een beetje gemist). Toen alle kinderen en ouders naar huis gingen, was het eindelijk tijd voor een vroegtijdige evaluatie van de donderdag. Het bleek dat er weinig spectaculairs was gebeurd, totdat….. Een heuze aanrijding bij het Horsthuis. Uiteindelijk gelukkig niet veel schade. De leiding restte alleen nog het uitladen van alle gebruiktte spullen. Naderhand kon de leiding zich even thuis opfrissen om zich klaar te maken voor de grote evaluatie van het JSC kamp 2021 (natuurlijk bij Erik thuis).
Tijdens de evaluatie bleek dat ook dit jaar weer een daverend succes was. Bijna alle leiding blijft en wellicht worden er nieuwe leiders gescout voor volgend jaar. Erik heeft ons goed ontvangen, een mooi diner was geregeld en toen was het eindelijk tijd voor een klein borreltje. Jur was nu echt uitgeteld en ging als eerste naar huis. Gelukkig hoefde niemand zijn gesnurk meer aan te horen. Uiteindelijk was er nog één prijs te verdelen, de stugge hark. De naam zegt het al, de prijs voor de stugste persoon met het meeste karakter én de speler die de laatste avond lang blijft zitten. De geruchten gaan dat het nog lang onrustig is in Erik zijn achtertuin en dat onze nieuweling (Nina) zich ontzettend goed bewezen heeft. Nina, van harte, jij volgt Marloes op als Stugge Hark 2021.

Wij willen graag iedereen bedanken voor het voortreffelijke kamp,

en we hopen jullie allemaal volgend jaar weer te zien.
Groetjes,

De JSC-kampleiding

Opgaven JSC-kamp 2021 Geopend!

Na een lang jaar, vol COVID-19 maatregelen, waarin helemáál niks te beleven viel, mag er weer uitgekeken worden naar het hoogtepunt van 2021: Jawel het JSC-kamp zal gewoon weer door gaan (tenzij de situatie het niet toelaat natuurlijk). Voor de kinderen natuurlijk geweldig, (en jullie als ouders zullen hier ongetwijfeld ook heel blij mee zijn), maar de leiding kijkt er misschien wel het meest naar uit. Een jaar lang hebben de kampleiders hun creativiteit kunnen opsparen en verzamelen om er weer een geweldige week van te maken. En dat dit zijn vruchten af heeft geworpen mag gezegd worden, want het programma is spectaculair te nomen. Als leiding kunnen wij alleen maar zeggen dat wij er ontzettend veel zin in hebben en Komt Dat Zien!

Groetjes,

de JSC-kamp leiding!

JSC-kamp 2020: Het jaar dat er een leider naar huis ging met heimwee/muggensteek

De voorbereidingen naar het JSC-kamp dit jaar verliepen onzeker.

Zo waren we slachtoffer van de eerste officiële online JSC-vergadering in de geschiedenis van het JSC-kamp. Desalniettemin bleek deze editie een geweldige te worden. Leest u verder voor het gehele verslag.

Maandag 10 augustus: Broeklanderfeest

10:00 Vertrek bij het Horsthuis
Vele potjes handgel, een aangepast rijschema en een aangepast slaapkamerschema werd ontwikkeld om het gehele JSC-kamp volgens de huidige geldende maatregelen gladjes te laten verlopen. Tijdens de opening mochten de, nog ietwat zenuwachtige kinderen met hun nog zenuwachtigere groepsleiding een dansje opvoeren waar de eerste punten voor de dag verdeeld werden. Hoe meer bierbekers er in de meter bier kwamen, hoe hoger de score. Het thema van de dag luidde dan ook: het Broeklanderfeest.
Was het warm? Ja het was warm. Erg warm, heet zelfs.

De hele week werd het tropenrooster ingeschakeld. Gelukkig voor de leiding begonnen we niet vroeger in de ochtend, maar mochten de kinderen hun zwemkleding aantrekken. Alle spelletjes werden aangepast zodat er verkoeling in de schaduw of onder de sproeiers gezocht kon worden. Extra zonnebrand was ingekocht om de tere huidjes van zowel de kinderen als de leiding te beschermen.

Tijdens de lunch werden er, als een echte Broeklandse veiling, kavels verkocht aan de groepen. Zo kocht één groep al vast een zak snoep, kocht de andere groep een vrijstelling zodat ze maar liefst vijf (5!) minuten later naar bed mochten en kocht weer een andere groep een plekje in de jury tijdens de playbackshow. De rest van de dag verliep voorspoedig en de dag werd afgesloten met een muziekbingo en een heuse playbackshow. Yoeri Booijink stal de show (met zijn groep). Het was niet Yoeri die de danspasjes aan zijn groep leerde, maar zoals de hele week leerden de kinderen de leiding danspasjes.

De kinderen blijken sinds weken in de ban van een nieuw social media fenomeen: TikTok. Stomme liedjes worden gecombineerd met nog stommere dansjes. Hier werd Yoeri, a.k.a. Sjoerd, a.k.a. Zulu-Zulu Sjoerd slachtoffer van. Toch leverde dit veel punten van de vakjury (incl. Sven van team geel) op. Vier juryleden gaven een 10 en de vijfde gaf een 9.5. Een dik verdiende overwinning voor team groen die daarmee ook de einduitslag won.

Gelukkig voor de leiding mochten ze de kinderen naar bed sturen. Jammer voor de leiding bleek het de maandag van het Broeklanderfeest en zaten de kinderen (en de leiding) vol energie. Het bleef nog lang onrustig zoals gebruikelijk op de maandag.

Dinsdag 11 augustus: Op de camping!

Helaas voor de leiding waren ze allen vergeten de dinsdag na het Broeklanderfeest vrij te nemen. Dinsdagochtend bleek een zware. Gelukkig waren de kinderen ook moe en beweerden sommigen zelfs niet geslapen te hebben. Daar geloofden wij natuurlijk helemaal niets van. Slaapgebrek kun je uitschakelen en zo gingen we voorts. Het thema luidde “Op de camping”.

Voor de belhamels van de nacht ervoor was er natuurlijk strafcorvee. Het vele geklopt op de deuren en het wakker houden van de leiding had ertoe geleden dat de vaatwasser kapot was gegaan. Althans dat had de leiding de kinderen wijsgemaakt. We waren immer ”op de camping” dus we deden net of de vaatwasser kapot was. Onder het genot van een ochtendzonnetje en vele afwasliederen werd er met frisse tegenzin afgewassen.

Er werden weer vele spellen gespeeld en de meesten hadden betrekking tot water. Was het warm? Ja, het was opnieuw erg warm. Het eten ook, althans het avondeten, maar daar zo meer over. Eerst de zwembroek aan en insmeren en daarna moest er geld verdiend worden voor een overnachtingsplek op de camping voor die avond. Te weinig geld betekende buiten slapen. Oja, niet te vergeten: vandaag is Marloes jarig.

‘s Ochtends was geheel gladjes verlopen totdat Anton (bijnaam van Alex van Rossum) met slecht nieuws kwam. Al strompelend met een thermometer en een rol toiletpapier onder de arm, kwam hij de grote zaal binnen. “achtendertig punt drie”, luidde het uit Anton zijn keel. Eerder beduusd dan geschrokken, keken de leiders Anton aan. Hij snapte het zelf ook niet helemaal, maar Alex had koorts. Het getal “achtendertig punt drie” bleek zijn innerlijke temperatuur te zijn, gemeten in zijn … (vul zelf maar in waar een thermometer in moet). Én koorts én een dik, vies voetje, het zat Alex allemaal niet mee. Alex begon een naar aangezicht te worden voor zowel de leiding als de kinderen. Als 8 wijze home-grown dokters, wisten de aanwezige leiders dat het niet langer zo kon. Gelukkig belde Alex een echter dokter, want wat wist de leiding nou van geneeskunde. “Poot omhoog en pillen slikken”, luidde het devies van de dokter. Alex had helemaal geen pillen en het pootje omhoog doen tijdens JSC-kamp is lastig (er wordt immers veel gedanst). Er bleek maar één oplossing: vroegtijdig opgeven. Zo geschiedde. Voor het eerst in de JSC-geschiedenis is er een kampleider vroegtijdig naar huis gegaan wegens een muggenbeet. Hierna is dit gaan ontsteken. Stom zeg, doei Alex.

Naast het hoogtepunt van Marloes haar verjaardag en van Alex zijn vroegtijdige vertrek was er nog een hoogtepunt (lees: dieptepunt). Milou haar kookkunsten lieten te wensen over. Mocht uw kind klagen over het eten van de dinsdag. Dat kan kloppen, maar dat kwam vooral omdat ze zoooooo verwend zijn en dat ze geen pasta soep met saus willen eten. De rest van de leiding kon dat wel beamen.

Nadat de kinderen overgecompenseerd hebben met toetjes en natuurlijk snoep hebben we ze bij tijds naar bed gestuurd, gek genoeg was het (waarschijnlijk door de koolhydraten uit de macaroni?!) weer lang onrustig in Ommen. Gelukkig kan de leiding nog steeds beter om haar slaap heen dan de kinderen en rond de klok van tweeën werd het dan eindelijk stiller in de krochten van de boerderij. Tijd voor de leiding om een geintje uit te halen. Zo stonden bij het opstaan de volgende dag opeens alle stapelbedden door elkaar. Hoe kan dat nou?! De leiding weet van niets 😊

Woensdag 12 augustus: Kerstmis

Een thema niet passend bij het thema, namelijk Kerstmis. Sneeuw hebben we dan de laatste jaren niet gezien met kerstmis, maar temperaturen boven de 30 graden hebben wij persoonlijk ook nog niet meegemaakt op eerste kerstdag. De bestelde sneeuw was dan ook snel gesmolten. Afijn, tijdens het ontbijt zou er een kerststuk moeten worden opgevoerd door de leiding en zo geschiedde. De kinderen werden vertroeteld met krentenbrood, wat de helft – net als de macaroni van Milou – blijkbaar niet lust…
Hoewel het doel van vandaag was om zoveel mogelijk kerstelfjes te verzamelen was het hoofddoel eigenlijk het kerstgala (lees: disco) van de woensdagavond.

De kinderen van groep 4 waren bang gemaakt door de andere kinderen dat ze in de middag onder gesmeerd zouden worden met eten, was dat dit jaar gelukkig niet het geval. Een heus parkour werd klaar gezet om de leiding en kinderen overheen te sturen. Pure chaos. Herres (de teamnaam van Emmy en haar kompanen) won.

Iedereen nat en moegestreden natuurlijk, gelukkig konden we lekker douchen. Ondertussen pakte de patatploeg de friet goudbruin en werd iedereen voorzien van patat en een snack. In de tussentijd verzorgden de vrouwen met jarenlange ervaring ervoor dat de kinderen er opgedirkt uitzagen voor de disco. De mannen konden zichzelf wel redden met hun potten gel.

De danspasjes vloeiden rijkelijk, met name omdat iedereen de TikTok-dansjes toch al kende. Natuurlijk moest de Al Bundy Shoe worden uitgereikt. Dit jaar aan een nieuwkomer in het JSC-gezelschap: Teun. Daarnaast kwam de woensdag-leiding met een heuse nieuwe prijs op de proppen: de best geklede mannelijke en vrouwelijke leiding. Deze ging respectievelijk naar Tim en Lynet. Gefeliciteerd met behalen van deze iconische titel.

Donderdag 13 augustus: Super dure donderdag amice

Woensdagnacht liep zoals elk jaar onmeunig uit de hand. Niet zo zeer bij de leiding (alleen) maar vooral bij de kinderen. Hoewel de melatonine door de kleine kinderlichaampjes gierde, wisten bijna alle kinderen dit oerinstinct te negeren. Persoonlijk denk ik dat het komt door de kilo’s snoep die de kinderen opeten, maar ik kan het mis hebben. Ook de leiding besefte zich dat dit de laatste avond was en had het ook gezellig.
Donderdagochtend is zoals gewoonlijk dus ook de zwaarste. Dit jaar in het bijzonder. Naast erg moe, was het, en je zult het bijna niet geloven, opnieuw erg warm. Echt waar? Ja.
Vandaag stond in het teken van geld en een pizza artisjokhartjes (zonder artisjokhartjes). De kinderen werd op spelenderwijs geleerd hoe om te gaan met geld. Wat bleek was dat de onvolgroeide kinderhersenen een slechte risico-inschatting kunnen maken, en met name kiezen voor een 50/50 kans op het winnen van extreem grote geldbedragen. Een aantal groepjes wisten dan ook bij de roulette een bezit van om en nabij een miljoen met één zet te verdampen. Chapeau!

Afsluitend werd natuurlijk het levend Stratego gespeeld. Gelukkig was het in het bos minder warm, maar nog steeds wel echt warm. Statego wordt zoals elk jaar volledig eerlijk gespeeld en zo zorgde de leiding er ook voor dat vooraf bepaald werd welk team won.

Daar kwamen de ouders aan. Alle spullen waren reeds ingeladen en we konden op naar Broekland. Ook in Broekland was het warm. Vandaar dat drie stuks leiding dacht slim te zijn en achter te blijven in Ommen. De verstekelingen werden dan ook naderhand opgehaald door Sil. Op deze manier kwamen Sil en de drie verstekelingen wel onder de opruimplicht aan. Maar goed, dat hadden Tijs Holtkuile en Tim Tuïnk al op zich genomen. Grote klasse heren!

Afsluitend en traditiegetrouw besprak de JSC-leiding het kamp na onder het genot van een BBQ en biertje bij Erik (JSC-legend) in de achtertuin. Was het ook daar warm? Nee, helaas regende het op het moment dat de leiding eindelijk rust hadden.

Einde 😊

Kinderen en ouders bedankt voor de deelname en de hulp tijdens het JSC-kamp 2020. Zonder jullie was ook dit kamp niet mogelijk dus hopelijk tot de volgende!

De inschrijvingen voor het kamp 2020 zijn geopend!

In deze tijden van thuisisolatie willen wij graag een lichtpuntje naar de zomer aanbieden: Een heerlijk weekje om alle opgekropte energie los te laten (dit is alleen bedoeld voor de kinderen van groep 4 t/m groep 8). Voor de ouders, niet getreurd, dit betekent voor jullie een welverdiend weekje van ontspanning! Bij deze zijn de inschrijvingen voor het JSC-kamp van 10 t/m 13 Augustus zijn dus geopend.

N.B. Ook wij hebben helaas geen inzicht in wat er komende periode omtrent het Corona-virus gaat gebeuren en welke maatregelen van kracht zijn/blijven. Toch willen wij de voorbereiding voor het kamp gewoon door laten gaan én willen u daarom vragen uw kind gewoon op te geven als hij/zij graag mee wil. Te zijner tijd zullen wij, natuurlijk in overleg met u, de situatie aankijken of het verstandig is het kamp door te laten gaan. Eventuele kosten zult u in dat geval terugkrijgen.

Opgeven kan in principe tot 1 Augustus.

JSC-kamp 2019: Slapen is voor apen

JSC-kamp 2019:

“We gaan met volle moed, het kamp weer tegemoet! We zitten hier gezellig in Le-me-le! Geen ouders meer te zien, we hebben pret voor tien, LEVE DE JSC-kampleiding!” Galmde het maandochtend bij het plaatselijke sportpark. Daar zongen de kampleiders, enigszins gespannen een kampklassieker. Na maanden van intensieve voorbereiding was het bijna zover, het JSC-kamp kon gaan beginnen. Het horsthuis was gevuld met brede glimlachen en de oplettende kijker kon zelfs een vreugdetraantje of 2 waarnemen toen de kinderen eindelijk aankwamen. Jaa, de leiding had er ontzettend veel zin in, de kinderen ook trouwens. “Ridderdag” zo luidde de titel van de openingsdag van het JSC-kamp 2019 te Lemele. Iedereen verkleed, maar onze adonis “Sjoerd” het best met zijn gruwelijke slechte-ridder-kostuum. Toen de hele groep met enthousiaste kiddos aanwezig was, werd de vrolijke opening van het kamp verstoord; Slechte-ridder Sjoerd wist Koningin Elisabeth te ontvoeren na een heftig duel met Ridder Sil. Snel moest er afscheid genomen worden van de ouders en vertrokken we richting Lemele. Dit verliep gelukkig vrijwel vlekkeloos, ware het niet dat Jelle een klassieke JSC-fout maakte. Het is nou eenmaal niet handig om achter een random auto aan te rijden, Jelle! Opvallend was dat JSC-veteraan Elke niet doorhad dat er verkeerd gereden werd. Afijn, toen iedereen in Lemele aangekomen was begon de training om de kinderen tot Ridder op te leiden. Zwaarden en schilden werden gemaakt en in de middag werd er geoefend om alle onderdelen van het Ridderschap onder de knie te krijgen. Zoals verwacht bleken de kinderen uitzonderlijk getalenteerd te zijn. Nadat bleek dat Ridder-Sjoerd onschuldig was, werd er ’s avonds in het bos gezocht naar de koningin en de echte slechte ridder. Na een bloedstollende strijd in het Lemelese bos werd koningin Elisabeth gered en werd Alex opgepakt. Alex werd natuurlijk op passende wijze gestraft en werd aan de schandpaal bekogeld met tomaten. Als leiding hadden we goede hoop dat de kinderen zo vermoeid waren dat we een rustige nacht tegemoet konden zien, dit bleek een inschattingsfout te zijn. Door te leven in een sprookjesachtige wereld overdag bleef er te weinig over om de dromen te vullen, een goede nachtrust leek ook te mooi om waar te zijn.

Dinsdagochtend bleek inderdaad dat de luttele uurtjes slaap onvoldoende waren, vooral voor de kinderen. Enkele belhamels waren niet wakker te krijgen, anonieme bronnen melden dat er onder andere een van Holtkuile bij betrokken was. Ook gingen er geruchten dat draaiende flessen een oorzaak was voor het slaapgebrek. Het hele schema moest dus overhoop gehaald worden, kan gebeuren.. Desalniettemin beloofde het een epische dag te worden: Astrix&Obelix dag was begonnen.
De dag begon met een introductie in de welbekende wereld van de Galliërs en Romeinen, uiteraard werd daarna heerlijk ontbeten en moesten enkele druktemakers de gevreesde corvee uitvoeren. Gelukkig ging dit, onder leiding van afwaslegende Sil Journée, zeer vlot en kon iedereen snel begin met de ochtendspelen. Het doel was om zoveel mogelijk toverdrank te verzamelen. Ieder team kreeg een leider mee en bij de verschillende spellen kon er door de overige leiding toverdrank verdeeld worden. Dit gebeurde door het fanatiek spelen van de spellen, maar het onder druk zetten van de jury kwam ook geregeld voor.. Nadat de tranen van de angstige juryleden waren opgedroogd en de toverdrank “eerlijk” verdeeld was, was het tijd om echte raketten te maken. Hoewel het weer roet in het eten dreigde te gooien bleek dit een hele leuke activiteit en werden er zeer goed werkende raketten gebouwd. Een toekomst bij NASA zit er zeker in voor een deel van de jeugd! Nadien was er tijd voor waterpret in het aanwezige zwembad! In de avond werd de toverdrank opgedronken en was het tijd om de krachten te bundelen: Trefbal tegen de leiders. Het was enorm spannend, maar de kinderen konden uiteindelijk niet op tegen de leiding, die overigens behoorlijk sterk speelden. De dinsdag werd afgesloten met een quiz over de Romeinen, Emmy’s Angels verloren (onterecht misschien) nipt van team Hup Hup Hup van Sil. Voor het slapengaan werd er nog Ajax gekeken en werden er spelletjes gespeeld. Daarna werd het (min of meer) rustig in Lemele.

De woensdagochtend begon met chaos en paniek, de gehele leiding was onvindbaar… Althans dat dacht iedereen. Gekleed in zeer overtuigende camouflage was de leiding klaar voor de dag, het thema: het Leger. Voor het ontbijt moesten de kinderen over de gang onder een legernet doorkruipen voor ze naar beneden konden. Nadat de buikjes gevuld waren werd er richting het bos gemarcheerd. In het bos konden de groepjes punten verdienen door opdrachten te volbrengen. Dit ging niet vanzelf, nee zeker niet, de kinderen moesten uiterst goed zoeken om de kaartjes te vinden waarop de opdrachten stonden. Uiteraard was er de mogelijkheid om extra punten te verdienen. De leiding kwam met enkele hele creatieve manieren waarop de extra punten in de wacht gesleept werden, iets wat hilarische taferelen opleverde. Nadat we het hele eind uit de bos terug waren gelopen was het tijd om snel te eten, want de middagspelen stonden al te wachten. In de jacht naar de laatste punten werd er een intense strijd gevoerd tussen de verschillende groepen. Dit naderde de apotheose toen er een korte bespreking was voor de rest van de middag… Terwijl iedereen nietsvermoedend naar het gebruikelijke gebasel van Sergeant Mick het luisteren was, werd iedereen bekogeld met “puddingbommen”. Wat volgende was een combinatie van water en smurrie dat overal over het veld heen en weer vloog, met daartussen lachende kinderen en snikkende, vluchtende leiding… Precies zoals JSC-kamp hoort te zijn! Van rennen, klieren, smeren en de leiding te grazen nemen krijgt iedereen honger, vandaar dat er met smart op de patat werd gewacht. Ondertussen was het moment daar voor Elisa, Elke, Lynet, Marloes en Milou (en een beetje Emmy) om uit te blinken; De dames moesten worden opgemaakt voor de disco. En talent hebben ze hoor, die dames, want wat zagen de kinderen er weer prachtig uit, in combinatie met goede muziek waren alle ingrediënten aanwezig voor een fantastische disco. Nadat alle danspasjes geshowd waren, was er overduidelijk één terechte winnaar voor de beroemde Al Bundy Shoe: Melanie Wiggers, gefelicteerd! De nacht verliep zoals je mag verwachten na een dag in het legerthema: Com-ple-te-chaos. Achja, we waren toch al gewend aan niet slapen..

Donderdagochtend, het zwaarste moment van het JSC-kamp voor velen. Geheel passend bij de vermoeidheid van alle aanwezigen was het thema: Expeditie Robinson. Verkleed als “bekende” Nederlands waar we eigenlijk de helft niet echt kennen werden de kinderen wakkergemaakt/ uit bed getrokken. Alle kinderen werden verdeeld in 4 kampen en moesten zichzelf bewijzen bij uitdagende proeven, waaronder de bekende behendigheidsproef en de gevreesde smaakproef. Als leiding stonden we op dat moment versteld hoeveel energie de kinderen toch uit zich wisten te persen, want iedereen was uiterst fanatiek. Om het overzicht te bewaren werden de teams wiskundig door elkaar heen gehusseld door onze eigen Jelle (GROTE BIEM!). De winnaar van de dag werd bepaald door de afsluitende JSC-klassieker: Levend stratego in het bos. Tijdens de laatste momenten van het JSC-kamp 2019 wisten we toch nog een primeur te introduceren: Voor het eerst in de JSC geschiedenis werd levend stratego volledig eerlijk en zonder valsspelen uitgespeeld, een unieke ervaring voor alle betrokkenen. Bij terugkomst op de boerderij stonden de rijdende ouders de kinderen al op te wachten, het was nu echt tijd om het kamp af te sluiten en terug naar Broekland te keren. Heel moe, maar ook heel voldaan kijken wij terug op een geweldige week en waarin iedereen heel veel plezier heeft gehad. Wij willen alle kinderen bedanken dat ze met ons meewilden en hopen dat we ze volgend jaar weer terugzien op JSC-Kamp 2020!

Groetjes,

De JSC-kampleiding!