Maandag 22 augustus
Om 7.45u verzamelde de 14-koppige leiding zich bij het Horsthuis. Ben Bouwhuis had de deur gelukkig voor ons open gedaan en voor de koffie gezorgd. Alle leiding die op dit moment aanwezig waren, waren erg enthousiast en zaten als (nu nog) vol energie voor een mooi kamp. Rond 09.00 uur kwamen de kiddo’s aan, allen volledig gekleed in het oranje. Het thema van de dag was namelijk Koning en Koninginnendag. Nadat de koning en koningin, de prinsessen en hun gehele hofhouding de kinderen vrolijk hadden begroet was het tijd om afscheid te nemen van de ouders en kon de hele meute richting Lemele vertrekken. NB: Helaas konden de “echte” Oranjes dit jaar de aftrap van het kamp niet in hun agenda meenemen, dus werden de rollen (niet onaardig, al zeggen we het zelf) vertolkt door de kampleiding zelf.
Na een korte rit, waarbij iedereen in één keer goed reed, kwamen we aan op Erve Aaftink in Lemele. Normaal zou het overbodig zijn te noemen dat iedereen in één keer goed reed, wil het niet dat dit de afgelopen jaren nooit gebeurd is, met name de leiding zelf heeft hier nog wel eens problemen mee. Onze eigen Alex (29 jaren jong), sinds pas ook in het bezit van het roze papiertje mocht nog niet als chauffeur op pad, dus de kans is ook groot dat dit jaar hierin uniek is.

Opgetogen door het tot nu toe feilloos verlopen kamp was de sfeer bijzonder feestelijk. De spullen werden dan ook met bijzonder veel lawaai uitgepakt. Nadat de rijdende ouders ons nogmaals veel succes wensten om deze losgeslagen groep kinderen een week lang in toom te houden, kon het kamp dan echt beginnen. Om toch te proberen een beetje regelmaat aan te brengen openen we altijd met het uitleggen van de kampregels, die gelukkig altijd direct en volledig door de kinderen opgevolgd worden. Nadat deze formaliteiten erop zaten, stonden de eerste ochtendspellen op het programma. Zoals hoort bij een koningsdag konden oud-hollandse spelletjes hierbij niet ontbreken, maar als je deze op de JSC-manier wilt spelen ben je daar wel een serieuze voorbereiding voor nodig.. Met veel onderlinge onderhandeling werden met pijn en moeite werden 6 groepen gevormd, werden koninklijke namen hiervoor bedacht, werden er ganzen gemaakt en werd er aan de teamspirit gewerkt. Mette kwam er op dit moment ook achter dat ze als leiding mee was en niet als kind, maar hier moesten we haar gedurende het kamp nog behoorlijk vaak aan herinneren.
Na dit harde werken was het tijd om even bij te tanken in de vorm van een goede lunch. Nadat alle 15 coupletten van het Wilhelmus beluisterd waren, hoopten we dat het langzaam aan wat rustiger zou worden. Dit bleek een inschattingsfout te zijn, het oud-hollandse eten blijkt zoveel energie te geven dat het leek of er een stel beesten over het veld aan het razen waren, én de kinderen waren ook niet bepaald rustig. Gelukkig hebben we altijd een overvol programma waarin deze energie goed van pas komt… De standaard regel bij het organiseren van zo’n kamp is dan ook dat je af en toe een beetje geluk moet hebben om een hele leuke dag te krijgen. Op dat maandag bleek dat maar weer eens doordat we uiterst geluk hadden dat de ganzen, die we ’s ochtends gemaakt hadden perfect van pas kwamen in het levende ganzenbord dat we ’s middag wilden spelen. Tijdens dit levende ganzenbord kwamen de klassiekers allemaal voorbij en bleek dat we dit jaar een zeer getalenteerde groep van de ouders hadden meegekregen. Ondanks dat het lekker warm was, won het enthousiasme het van de hitte.
Het diner werd dit maal verzorgd door Lynet, Mette en Tim. Gelukkig waren zij zo slim om de kinderen tijdens het vrij spelen voor de middagspellen te laten helpen met het schillen van de aardappels. Velen wilden hun steentje bijdragen, helaas werd er slechts één van de vier zakken aardappelen geschilt en kon de leiding de rest zelf alsnog doen. Maar: wie het kleine niet eert, is het grote nier weerd, dus we waren erg blij. Logistiek liep het koken voortreffelijk. De soep was goed op smaak, evenals de gehaktballen. De kinderen hadden rond half zes dan ook grote trek dus hoog tijd om aan het diner te gaan. Vooraf natuurlijk een moment van stilte. Naast een moment van bezinning is dit overigens voor de leiding ook vaak het moment waarop bepaald wordt welke tafel zich het meest net gedraagd en welke tafel het eerst mag opscheppen (niet doorvertellen aan de kinderen, zij lijken zich dit niet te realiseren 😉).
Het eten ging erin als koek, hierbij maken we natuurlijk de opmerking dat het eten niet daadwerkelijk uit koek bestond, daar hoef je immers geen aardappelen voor te schillen. Echter verliep de schoonmaak dienst wat minder voortreffelijk. Hoe we dit hebben aangepakt volgt later. Enfin, uiteindelijk zette de leiding dan maar hun beste beentje voor en kregen we de borden, pannen en keuken weer helemaal spik en span.
Tijd voor een kleine speelsessie voor de boerderij, waarna het avondprogramma mocht beginnen. Een heuze oranje-dag kan natuurlijk niet misstaan zonder een echt potje ‘Ik hou van Holland’. Presentatrice Linda de Mol (Tim) had niet twee, maar zelfs vier team opgetrommeld om de kids van hun grootste kennis over Nederland te bevragen. Met name de vertolking van meneer Cheung, door onze eigen Alex (27 jaar) was een favoriet onder de kinderen. Vele vragen werden goed beantwoord, echter was er één vraag duidelijk niet te beantwoorden door alle teams. Hoewel we in dit monoloog niet in zullen gaan op politiek voorkeuren, noch geloofsovertuiginging zitten de kinderen in Broekland nog steeds op een katholieke school. Waarom in godsnaam (of Jezusnaam), kan niemand meer beantwoorden wat we tijdens Kerstmis gedenken? En nee, het antwoord is niet: “onze kerstvakantie!” (dit was serieus een van de antwoorden inderdaad, maar dat kunnen we ze ook niet helemaal kwalijk nemen aangezien een van de leiders het ook fout had, we zeggen niet wie maar diegene had de letter i in de voor of achternaam ).
Uiteindelijk bleek er ietwat gesjoemeld met de puntentelling en vond het verliezende team de jury corrupt. Hebben ze wel een punt, maar we leren de kinderen graag dat meedoen belangrijker is dan winnen. Klachten kunnen gestuurd worden naar het adres van Yoeri. Het avondprogramma liep wat uit. Sorry ouders dat we jullie kinderen niet al om 2200u naar bed hebben gestuurd. Het werd 2210u. Wat maakt het overigens ook uit als ze de hele verdere nacht toch niet slapen…
Dinsdag 23 augustus
Een korte nacht voor zowel de kinderen als de leiding. Wat een bak energie hebben die kinderen toch. En hoe weinig hebben wij daar als leiding nog maar van op dag 2. Enfin, we gaan er weer met de volle 40% tegenaan. Dinsdag stond in het teken van ‘De Alleskunner’. De winnaar van de dag was volgens sommige leiders tijdens deze aankondiging al lang bekend (o.a. Marloes, Elisa, Jur, Mick, Julian, Tijs & Nina dachten dat dit alleen op hen kon slaan).
Tijdens deze dag was het weer lekker warm. De ochtend was aangenaam, qua temperatuur wel te verstaan. Het slaapgebrek bij de leiding was dusdanig dat de potten koffie er doorheen vlogen. “Gelukkig” heeft Emmy een aparte manier van koffiezetten, dit hielp wel en we kwamen de ochtend goed door. De spellen waren deze ochtend weer mooi ingewikkeld, zodat we de kinderen ook stimuleren goed na te denken hoe ze het spel het beste kunnen spelen. Tegen de tijd dat iedereen alle regels en tactieken doorhad was het tijd voor de lunch. De lunch werd snel verorberd zodat we door konden met de middagspellen. Niemand minder dan onze eigen Mighty Maikel “Maik” Ten Have hervormde de manier van afwassen. Maik stond al wel bekend als een behoorlijke rauwe distel die de hele dag voornamelijk aan de praat was, maar hier liet hij ook een nuttige kant van zichzelf zien. Onder een behoorlijke beuker van een plaat (van jawel, Joël Beukers) werd het afwasritueel omgeturnd tot een waar spektakel. Later in de week had dit het nadeel dat iedereen wel heel graag “strafcorvee” wilde krijgen.
Tijdens de middagspelen werd het tropenrooster nogmaals ingeschakeld en het zwembad moest verkoeling bieden. Na de lunch direct een grote insmeersessie. Aangezien door dit tropenrooster de spellen dusdanig werden aangepast, werd hier door de leiding ook gretig gebruik van gemaakt. Maik zag zijn kans schoon en dibste het zwembad om dit te combineren met zijn stormbaan. Weinig stormbaan, veel zwemmen en spelen. Niet geheel verrassend was het spel van Maik buitengewoon populair en bleek het dat het gehele kamp dus wel echt in één zwembad past. Uiteindelijk werd de puntentelling van de stormbaan uit de dikke duim van ons Maik gezogen. Geef hem eens ongelijk.
Wie de Alleskunner is geworden weten we niet meer. Maar meedoen is belangrijker dan winnen, dus iedereen heeft gewonnen. Traditiegetrouw is de dinsdag een heerlijk rustige dag. De kinderen zijn moe en de leiding stiekem ook. Rond de klok van tweeën werd het heerlijk rustig in Lemele en kon iedereen naar zijn bedje toe. Helaas voor sommigen gebeurde dat niet en was de woensdagochtend een zware.
Woensdag 24 augustus
De woensdagochtend is evenals de dinsdagavond ook een traditionele (wat niet eigenlijk?). Deze ochtend is de enige ochtend waarop alle kinderen moeten worden wakker gemaakt voor het ontbijt. De overige ochtenden zijn ze al wakker of hebben ze überhaupt niet geslapen. Echter gebeurde er dit jaar iets frapants want de leiding moest niet alleen de kinderen wakker maken met een leuk ochtend deuntje. Nee, dit keer moest een groot deel van de mannelijke leiding ook worden wakker gemaakt want zij hadden hun wekkertje niet gezet. Hierin moet er dan ook direct een compliment gegeven worden naar onze vrouwelijke leidsters, wat zouden we zonder ze moeten…
Fris en fruitig zat iedereen na een relatief lange nacht weer aan het ontbijt. U raadt het al, opnieuw mooi weer voorspeld. De zwembroek mocht gelijk aan, want de woensdag in Lemele staat altijd in het teken van het gebruik van het zwembad (niet dat dit de overige dagen niet zo was, maar goed…). Het thema van de woensdag was “Wie is de beste TV-ster?”.
De dag werd afgetrapt met een Praatjesmakers-sessie onder leiding van de enige echte Sjoerd van Gelder. Een aantal kinderen en leiders mochten op een stoel komen zeggen en moesten de leugendetector door zien te komen. Roddels werden ontkracht, leugens werden verteld (maar ook gedetecteerd) en avances van de kinderen en de leiding kwamen aan het licht. We zijn weer een stukje wijzer geworden.
Na de lunch moesten de kinderen heuze legercommandanten worden en werd de spelshow “Kamp van Koningsbrugge nagebootst”. Hierom hebben we het verdere verloop van de woensdag voor de verandering achterwege gelaten. Door het weer leek het hier ook echt een beetje op, het idee om de kinderen zelf een route te laten zoeken werd aan de kant geschoven, de route werd verkort en er werd veel gedronken en ingesmeerd tussen de spellen door. Het doorzettingsvermogen van de kinderen was bewonderenswaardig en de beloning van het genieten in het zwembad was dan ook dik verdiend. Uiteindelijk is het goed om te weten dat de kinderen ondanks het weer nog steeds fanatiek en enthousiast waren, wat ze nog meer dan we bedacht hadden tot echte winnaars van ons “kamp van Koningsbrugge” maakte. Na deze zware middag, die uiteindelijk in het zwembad weer de nodige chaos opleverde, smaakte de patat weer geweldig en waren we klaar voor de disco. De disco was warm, maar wel heel gezellig en de danspasjes vloeiden weer rijkelijk. De Al Budy Shoe voor beste danser(es) is uitgereikt aan: …. Tot in de late uurtjes (lees: 2300u) is de disco doorgegaan totdat de kinderen uitgedanst waren. Hierna hebben ze op hun kamers de boel nog één keer lopen verstieren totdat de zon op kwam. In de nacht was het plan zoals altijd van de kinderen om niet te slapen, dit gaf ze traditiegetrouw de gelegenheid om het JSC-dagboek weer aan te vullen met alles wat ze op het hart lag en alle, niet-bepaald geheime, geheimen.

Donderdag 25 augustus
“Ze zeggen dat er maar 24 uur in een dag zitten, maar dat is voor al die andere mensen… Een echte grote speler weet er altijd wel eentje extra te vinden. Je bepaald zelf hoe lang de dag duurt.” Deze quote galmde al meerdere malen gedurende het kamp, maar was nooit minder waar dan op de donderdag ochtend..
Opnieuw was de mannelijke leiding door hun wekker heengeslapen, maar gelukkig moesten de kinderen ook wakker gemaakt moeten worden dus werden de mannen daar ook niet van ontzien. Donderdag stond in het teken van de nieuwe leiding. De leus van de dag was dan ook: “Wie is er better, Julian vs. Maik en Mette(r)?”.
De teams werden in tweeën opgedeeld. Team één was team Julian, en team twee was team Maik en Mette. Ook de leiders werden verdeeld in deze teams, en geheel onverwacht bleek dat onze leiders zelf ook behoorlijk fanatiek zijn, zelfs op donderdag…. Sommige zijn zelfs niet te beroerd om als het hen uitkomt een beetje vals te spelen. Nu willen we niemand aankijken, maar vaak zijn het de oudgedienden (Lynet, Milou & Mick) die hierbij betrokken zijn (Ohja en Tijs, vooral Tijs, die heeft eigenlijk de hele week lopen stieren). In drie spellen werd bepaald wie de beste nieuwe leider van 2022 was. Spel 1: “Ter land, ter zee, ten Have” (naar de gelijknamige nieuwe leider Maik ten Have). Spel 2: “Annemaria Kiekeboerdam” (naar de gelijknamige nieuwe leider Julian Boerdam) en spel 3: “Wie doet er met(te)?” (naar de gelijknamige nieuwe leider Mette Koggel). Dit creatieve meesterwerk werd natuurlijk gewonnen door team Maik en Mette (waarschijnlijk vanwege het numerieke voordeel, Julian gaat namelijk naar de sportschool en is erg sterk).
Verder werden vandaag de spullen ingepakt om terug te keren naar Broekland. Aangeizen het erg warm was en de route naar het bos nog zo’n 1.5km was, werd het traditionele Levend Stratego overgeslagen. Een strategische meesterzet van de leiding, want het blijkt dat stoelendans het lievelingsspel ooit is van zowel de kinderen en de leiding. Wie er won weten we ook niet meer, maar dat doet er ook niet toe.
De ouders druppelden binnen op de boerderij in Lemele. De kinderen werden opgehaald maar voordat we allemaal vertrokken werden de gevonden voorwerken nog eens getoond in het bijzijn van de ouders, blijkt toch beter te werken. Uiteindelijk bleek dat de helft van de spullen van een van de leiders was (we noemen geen namen, Jur).
We kijken allemaal terug op een fan-tas-tisch kamp. Het blijkt dat de leiding het net zo leuk vindt als de kinderen waardoor bijna iedereen nog een jaartje meegaat. Toch zwaaien er een aantal toppers met groot verdriet af. We willen Emmy Booijink en Mick Strijdveen bedanken voor al hun jaren tomeloze inzet. Wij én de kinderen gaan jullie missen!
Gelukkig konden we dit verdriet gezamenlijk verwerken tijdens de donderdagavond van Stoppelhaene. De titel Stugge Hark is dit jaar uitgedeeld aan Tim en Jur, die akelig lang zijn blijven hangen in Raalte. Een laatste bedankje aan de ouders voor hun vertrouwen en hulp tijdens het zoveelste JSC-kamp. Zonder jullie was dit niet mogelijk en hopelijk tot volgend jaar!